16 culturen in 1 organisatie: Sukanya Nallapa Reddy komt uit India

16 culturen in 1 organisatie: Sukanya Nallapa Reddy komt uit India

Gepubliceerd: Categorie: Nieuwsblog

Bij Qualogy zijn we trots op onze diversiteit en inclusiviteit. We leren graag elkaars cultuur kennen. Deze blogreeks helpt daarbij. Dit keer vertelt Sukanya Nallapa Reddy over haar cultuur en religie. In september 2019 is zij vanuit India naar Nederland verhuisd. Een heel andere cultuur. Toch paste Sukanya zich makkelijk aan. Ze vertelt je graag meer.

In India zijn er wel 29 staten. Iedere staat heeft zijn eigen cultuur én taal. Ik kom uit Andhra Pradesh, het zuiden van India. We spreken daar Telegu. In India noemen we dit ook wel ‘het Italiaans van het Oosten’, vanwege de zangerige intonatie. Inmiddels spreekt heel India wel Engels en Hindi. Maar veel senioren in mijn staat spreken slechts Telegu. Dat maakt het voor de jonge generatie lastig om met hun grootouders te communiceren, want die spreken juist vaak niet goed Telegu meer. Daarom geef ik Indiase jongeren die in Nederland wonen les in Telegu. Het geeft me veel voldoening én het brengt me in contact met andere Indiërs. Door iemand die ik daar heb ontmoet, ben ik bij Qualogy terechtgekomen. Maar daarover vertel ik zo meer.

“Met Diwali vieren we de overwinning van het licht en het goede over alle duisternis en het kwade”

Kuchipudi

In India vieren we heel veel festiviteiten. Naast de Gregoriaanse kalender, hebben wij ook onze eigen kalender, de Saka-kalender. Daarin heeft iedere maand een eigen betekenis. En die vieren we! Er wordt veel gedanst. In mijn staat hebben we onze eigen dans: Kuchipudi. Dit is een klassieke dans waar je best lenig voor moet zijn. Veel kinderen gaan op les om deze dans te leren. Voor deze Kuchipudi dragen we speciale kleding met veel kleuren. In India dragen we sowieso veel gekleurde kleren. Dat mis ik wel hier in Nederland. Iedereen draagt iedere dag dezelfde soort kleren, met weinig kleur.

Diwali

Naast de algemene festiviteiten, vier ik ook veel Hindoeïstische feesten. Ik ben namelijk Hindoe. Een van de belangrijkste feesten voor Hindoes is Diwali. Ook wel bekend als het Lichtjesfestival. Dit vieren we in november. Iedereen versiert zijn huis met lichtjes en we branden natuurlijk licht, zoals kaarsen, en steken vuurwerk af. We komen samen en eten zoetigheden. Met Diwali vieren we de overwinning van het licht en het goede over alle duisternis en het kwade.

“Ganesh Chaturthi is voor mij de belangrijkste feestdag”

Holi-Phagwa

Natuurlijk vieren we ook het Holifeest. Je kent dit vast wel van alle gekleurde poeders die we op elkaar gooien. Het is een soort lentefeest dat we jaarlijks rond de maand maart vieren. Naast de kleuren draait het Holifeest om zang, dans, zoetigheden, parfum en gekleurd water. Het Holifeest komt oorspronkelijk uit het noorden van het land, maar ook in het zuiden nemen we dit soort feestelijkheden steeds meer over.

Ganesh Chaturthi

Toch blijft voor mij de belangrijkste feestdag Ganesh Chaturthi. Op 31 augustus vieren we de verjaardag van Ganesha, de olifanthoofdige zoon van Shiva en Parvati. Deze god staat voor wijsheid, welvaart en goed geluk. Voor mij en mijn familie is dit de belangrijkste god. Bij ons thuis in India hebben we een gebedsruimte waar we veel foto’s van hem hebben hangen. Iedere dag offeren we daar bloemen en fruit. In India ging ik ook ongeveer één keer per week naar een tempel. Hier in Amstelveen, waar ik nu woon, is er ook een tempel. Die ziet er qua architectuur precies uit als de tempels in India. Dat voelt goed. Soms ga ik erheen.

Holi-festival
“Bij Qualogy voel ik me echt thuis. Iedereen heeft hier aandacht voor elkaar”

De verhuizing

Ik heb niet altijd in Amstelveen gewoond. In september 2019 verhuisde ik naar Nederland. Toen heb ik eerst een tijdje in Amersfoort gewoond. Ik werkte toen nog bij een ander bedrijf: Capgemini, ook een IT-bedrijf. Dit bedrijf gaf mij de kans om Nederlands en over de Nederlandse cultuur te leren terwijl ik nog in India woonde. Toen ik een basisniveau had behaald, kon ik in Nederland gaan werken. In het begin was dat best wennen. Maar door de lessen over de Nederlandse cultuur die ik heb gevolgd en alle films die ik heb gekeken, (her)kende ik al veel en kon ik me vrij makkelijk aanpassen. Alleen wil ik niet helemaal wennen aan het eten hier, ha ha! Ik kook graag Indiase gerechten en ga soms uiteten in een Indiaas restaurant. 

De overstap naar Qualogy

In Nederland ben ik al vrij snel Telegu-lessen gaan geven aan andere Indiërs. En zoals gezegd, ben ik toen via een vriend die ik daarvan ken in contact gekomen met Qualogy. Hij werkt namelijk ook bij Qualogy! Ik werk hier nu sinds maart 2022 als Full Stack Java Developer. In tegenstelling tot bij mijn vorige werkgever, vind ik de kleinschaligheid van Qualogy fijn. We praten veel met elkaar, iedereen heeft aandacht voor elkaar. Ik voel me hier echt thuis. Het draait hier niet alleen om werk. Ook tijdens de lockdowns werden er veel online activiteiten georganiseerd. En ik vind het leuk om via QHub, ons interne online platform, in de gaten te houden waar iedereen mee bezig is. Ondanks dat iedereen bij een andere klant is gedetacheerd, zijn we toch onderling verbonden.

“Mijn Bindi draag ik om mijn derde oog, het oogchakra te beschermen”

Connectie met collega’s

Ook voelde ik al direct een connectie met de Surinaamse collega’s. Oorspronkelijk komen zij natuurlijk ook uit India. We kunnen goed praten over onze cultuur, geloof én onze emigratie naar Nederland. Ook zij missen hier soms het lekkere eten dat wij met onze families maken. Surinamers eten ongeveer hetzelfde als Indiërs, maar dan iets minder pittig. Hier in Nederland eten ze allemaal brood, ha ha!

Indiase cultuur in Nederland

Of mijn geloof of cultuur invloed heeft op mijn werk? Nee. Bidden doe ik thuis of in de tempel, maar niet onder werktijd. Wel merk ik dat het Nederlandse leven invloed heeft op mij. Zo smeer ik geen kumkum (poeder) meer op mijn voorhoofd, maar gebruik ik een sticker. Deze stip, Bindi, draag ik om mijn derde oog, het oogchakra te beschermen. Verder draag ik minder sierraden die aangeven dat ik getrouwd ben. Ik draag nog wel de ketting die mijn man voor me heeft gemaakt, en een teenring. Maar ik draag bijvoorbeeld geen armbanden en Sindoor meer, dat voelt hier een beetje overdreven. Een Sindoor is een oranjerood gekleurd poeder dat je als getrouwde vrouw in je haarlijn draagt. 

Wel vier ik nog de voor mij belangrijke feesten. Dat doe ik samen met een groep andere Indiërs. Ik ben blij dat ik op die manier toch een stukje van mijn eigen cultuur kan uitdragen hier in Nederland. 

Team Communication
Over auteur Team Communication

Innovatieve projecten voor mooie klanten, inspirerende interviews met collega’s en het laatste nieuws over behaalde successen. Qualogy zit vol bijzondere verhalen die Team Communication graag deelt met relaties, IT-professionals en sollicitanten.

Meer posts van Team Communication
Reacties
Reactie plaatsen